سطوحی که اندکی ناهموارند – مانند بال‌های پروانه – آب را بهتر از سطوح بسیار هموار دفع می‌کنند. این نتیجه پژوهشی است که در نشریه نیچر به چاپ رسیده است.

جیمز برد (James Bird) از دانشگاه بوستون و همکارانش، آب را روی ویفرهای سیلیکونی با بافت‌های متفاوت ریختند و پاشش قطرات را فیلمبرداری کردند. قطرات آبی که به سطوح هموار برخورد می‌کنند، قبل از جهیدن به بالا به شکل بشقاب در می‌آیند. اما قطراتی که به ویفرهای دندانه‌دندانه برخورد می‌کنند، از هم جدا می‌شوند و قبل از جدا شدن از سطح، تماس مختصری با آن دارد.

بافت شیاردار قطرات را وا می‌دارد تا به سرعت سطح را ترک کنند، به طوری‌که تماس بین آب و ویفر بسیار کم می‌شود. نتایج این پژوهش توضیح می‌دهد که چرا بال‌های رگدار پروانه‌های مورفو (Morpho) به خوبی خشک می‌مانند.

منبع: How butterflies stay dry

مرجع: Reducing the contact time of a bouncing drop