کهکشان NGC1277 که در قرن نوزدهم توسط لاورنس پارسونس، منجم آماتور و Earl of Rosse کشف شده بود مجدد در صدر اخبار قرار گرفته است. این کهکشان پرجرم که در فاصله 73 مگاپارسکی از ما قرار دارد مورد توجه منجمان قرار گرفته است.

تصویر کهکشان NGC1277 از تلسکوپ فضایی هابل

گروهی از پژوهشگران از موسسه اخترفیزیک قناری و دانشگاه لالاگونا

Instituto de Astrofísica de Canarias (IAC) and the University of La Laguna (ULL) به مطالعه منحنی چرخشی این کهکشان عدسی گون پرداخته اند. نتایج این پژوهش که در مجله Astronomy and Astrophysics چاپ شده است، نتایج جالبی را به همراه دارد. این پژوهش نشان می دهد که ماده تاریک این کهکشان کمتر از آن مقداری است که از مدل استاندارد تشکیل و تحول کهکشان ها از مدل کیهان شناسی انتظار داریم.

کهکشان NGC1277 چند دهه ای است که مورد توجه و علاقه منجمان است این کهکشان از دسته کهکشان های پرجرم نوع اولیه است که بازمانده خوانده می شوند. این نامگذاری بدین معنا است که در طی فرایند افزایش جرم، این کهکشان شاملِ ادغام های جدید نشده و جرم آن مربوط به همان فرایند اولیه تشکیل کهکشان از هسته اولیه ی جرمی است.

هم اکنون این مشاهده جدید مرتبط با کمبود ماده تاریک در NGC1277 ارزش مطالعاتی این کهکشان را افزایش داده است. مدل­ های تشکیل ساختار در چارچوپ مدل استاندارد ΛCDM و همچنین مدل های تشکیل و تحول کهکشان ها مسئله جالب و دشواری را برای راهگشایی دارند.