گروهی از پژوهشگران نشان داده‌اند که طوفان‌های قدرتمند با جذب رطوبت هوا حین جابجایی منابع آب لازم برای خود را تامین می‌کنند.

طوفان گرمسیری که منجر به وقوع سیلابی کشنده در سال 1999 شد

طوفان‌های گرمسیری قادر به آزاد کردن مقادیر زیادی آب باران هستند که می‌تواند اثرات تخریبی به مراتب بیشتری در مقایسه با بادهای شدید همراه آن داشته باشد. متوسط بارش باران در این طوفان‌ها به 2 میلیمتر در ساعت می‌رسد که می‌تواند تا چندین روز ادامه داشته باشد؛ که این از متوسط تبخیر اقیانوسی بسیار بیشتر است. بنابراین باید این بارش از طریق منابع دیگری نیز تامین گردد؛ در غیر این صورت چنین طوفانی باید ظرف یک روز خشک گردد.

منابع تامین آب چنین طوفان‌هایی معمولاً به مناطقی که در 400 کیلومتری مرکز آن قرار دارند، نسبت داده می‌شود؛ در حالی که تبخیر سطحی تنها حدود 10 الی 20 درصد منبع بارش را می‌تواند تامین نماید. بنابراین شاید باید دنبال منابع تامین آب بارش در فاصله‌ای تا 2000 کیلومتر بود. نحوه انتقال رطوبت از چنین فواصلی هنوز مشخص نشده است.

اکنون گروهی بین‌المللی از پژوهشگران توزیع شعاعی فشار، رطوبت نسبی، و دمای لایه‌های مرزی این طوفان‌ها را اندازه‌گیری کرده‌اند و بیان داشته‌اند که تبخیر سطحی نمی‌تواند به تنهایی منبع آب آن‌ها را تامین نماید. آن‌ها پس از بررسی‌های فراوان به این نتیجه رسیده‌اند که این طوفان‌ها حین حرکت رطوبت جو را جذب می‌کنند و به این ترتیب منابع آب لازم فراهم می‌گردد.

این پژوهش در  AtmosphericResearch  به چاپ رسیده است.

منبع: physicsworld.com