در حال حاضر تیم‌های لیگو و ویرگو یک سیگنال دیگری را که در ۲۶ دسامبر، و در هر دو آشکارساز، مشاهده شده است، توضیح می‌دهند. این پژوهش‌گران پیش‌بینی می‌کنند که نوفه‌های تصادفی‌ای که چنین هم‌زمان مشاهده گردند، تنها هر یک میلیون سال یک بار ایجار می‌شوند.

بنا بر محاسبات این گروه، چنین امواجی تنها از ترکیب دو سیاه‌چاله با جرم‌هایی در حدود ۸ و ۱۴ برابر خورشید، و در فاصله‌ی 1/4 میلیارد سال نوری، می‌آیند. این جرم‌ها در بازه‌ی معمول بوده و جرم بیش‌تر سیاه‌چاله‌هایی که به دور ستاره‌های معمولی می‌چرخند، در همین حدود می‌باشد؛ اما سیاه‌چاله‌هایی که امواج گرانشی حاصل از ترکیب آن‌ها برای نخستین بار مشاهده شد، بسیار سنگین‌تر و در حدود ۲۹ و ۳۶ خورشید‌جرم بودند.

سارا کاودیل (Sarah Caudill)، یکی از اعضای تیم لیگو و از دانشگاه ویسکانسین، در میلواکی، می‌گوید: «برخلاف آشکارسازی پیشین، در مشاهده‌ی تازه‌ بسیار با دقت عمل کرده و تنها پس از بررسی‌‌ها و غربال‌‌های فراوان اطلاع‌رسانی انجام شد. این یافته‌ها نتیجه‌ی همکاری گروه لیگو و گروه اروپایی ویرگو -‌وابسته به آشکارساز امواج گرانشی در نزدیکی پیزا در ایتالیاـ می‌باشد.

کاودیل به برخی تفاوت‌ها میان دو رویداد مشاهده شده اشاره دارد: در این مورد سیاه‌چاله‌ها کوچک‌تر بودند؛ و زمان‌بندی چرخش‌های نهایی متفاوت بودند. در نتیجه لیگو توانست بخش‌های بیشتری از مراحل پایانی -‌پیش از ترکیب‌ـ را ببیند.

شاپیرو می‌گوید: شاید مهم‌ترین جنبه‌ی یافته‌های تازه، سازگاری بالای اندازه‌گیری‌ها و پیش‌بینی‌‌های نسبیت عام در مورد امواج گرانشی قوی باشد. تا پیش از این دو رویداد لیگو، پیش‌بینی‌های «میدان قوی» نظریه‌، بررسی نشده بودند. در واقع نظریه برای دومین بار از این آزمون دشوار، سربلند بیرون آمده است.