بسياري از چالش‌ها باقي مي‌مانند

هوارد ويلسون(Howard Wilson)  مدير موسسه‌ي پلاسما يورك در دانشگاه يورك انگليس، اشاره مي‌كند كه به هرحال، اين نتيجه تكيه بر توانايي داشتن ميدان مغناطيسي بسيار بالا دارد. او مي‌گويد «مدت‌ها است كه ما مي‌دانيم يك ميدان مغناطيسي بزرگ مي‌تواند باعث كاهش اندازه‌ي ابزار گداخت هسته‌اي شود. موفقيت، زماني به‌دست مي‌آيد كه كشف كنيم چگونه چنين ميدان مغناطيسي بالايي را در توكاماك مي‌شود ايجاد كرد.» يك ابزار فشرده‌ي گداخت هسته‌اي مي‌تواند به راستي ممكن باشد، به شرط اين‌كه بتوان سوخت را به خوبي محصور كرد، حركت جريان موثر در پلاسما را نشان داد، از گرما و ذرات به‌طور كامل و موثر بدون اين‎كه به سطوح مواد لطمه‌اي وارد شود، استفاده كرد و ميدان‌هاي مغناطيسي بالا را بتوانيم توليد كنيم.»

كاري كه توسط انرژي توكاماك انجام شده است، بر اساس آگهي در اواخر سال پيش بود كه سركت آمريكايي لاكهيد مارتين قصد دارد يك رآكتور گداخت هسته‌اي فشرده را تا سال 2019 بسازد كه قادر خواهد بود 100 MW توليد كند. اما آخرين نتايج انرژي توكاماك ممكن است چنان خبر بدي هم براي ITER نباشد. كينگهام مي‌افزايد كه كاري كه موسسه‌اش انجام داده است، به اين معناست كه در اصل ITER بيش از آنچه لازم است بزرگ ساخته است و بنابراين بايد Q را بهتر از 10 به‌دست آورد.