محاسبات كوانتومي و آزمونهاي بنيادي از مكانيك كوانتومي مورد توجه هستند. با اين حال، توصيف ميزان درهمتنيدگي در چنين سامانههاي بزرگي پيچيده است. گروهي از فيزيكدانان اروپايي يك معيار جديد از درهمتنيدگي را بر اساس اسپين جمعي مطرح كردهاند. آنها در فيزيكال ريويو لترز با اعمال روش خود روي يك ابر اتمي نشان ميدهند كه خوشههاي جداييناپذير با حداقل 28 اتم درهمتنيده در آن وجود دارند.
در سامانهاي با تعداد كمي از ذرات، ميتوان درهمتنيدگي را با بررسي تمامي همبستگيهاي ذرات ارزيابي كرد. اما تعداد اندازهگيريهاي مورد نياز براي اين به اصطلاح پرتونگاري مقطعي كوانتومي به طور نمايي با تعداد ذرات رشد ميكند. بنابراين، اين روش براي اندازهگيري درهمتنيدگي در مواردي همچون چگاليده بوز-اينشتين (BEC) با هزاران اتم قابل كاربرد نيست. پژوهشگران، معيارهاي درهمتنيدگي ديگري را فرمولبندي كردهاند اما آنها را تنها در گونههاي خاصي از حالتهاي درهمتنيده بسذرهاي بهكار ميبرند.
B. Lücke et al., Phys. Rev. Lett.
كارستن كلمپت (Carsten klempt) از دانشگاه لايبنيتس هانوفر در آلمان و همكارانش، معيار جديدي براي توصيف درهمتنيدگي ايجاد كردهاند. آنها در اين روش مجموع تمامي اسپينهاي انفرادي در يك آنسامبل بزرگ از ذرات را اندازهگيري ميكنند و سپس افت و خيز هاي آن ارزيابي ميشود. در مقايسه با كار پيشين، معياري كه كلمپت و همكارانش استفاده ميكنند به محدودهي وسيعتري از حالتهاي درهمتنيده حساس است. اين گروه يك حالت خاص به نام حالت ديك (Dicke State) با 8000 اتم از يك BEC ايجاد كردند و اسپين كل را با استفاده از يك گراديان ميدان مغناطيسي قوي اندازهگيري كردند. آنها با استفاده از اين معيار درهمتنيدگي برآورد كردند كه بزرگترين گروه از ذراتِ درهمتنيده، شامل 28 اتم و يا بيشتر ميشود كه بيشترين تعداد اندازهگيري شده براي حالتهاي ديك تاكنون است.
منبع:
Synopsis: Measuring Entanglement Among Many Particles
مرجع:
Detecting Multiparticle Entanglement of Dicke States
نويسنده:
مايكل اسكيربر (Michael Schirber)
نویسنده خبر: آزاده نعمتی