امکان متمرکز کردن امواج نور در ابعاد کوچکتر از طول موج با استفاده از نانوذرات فلزی نجیب، مانند طلا و نقره، یکی از مسائل شاخص در اپتیک نانومتری به شمار می آید که برای به دام اندازی نور و انتقال انرژی در سال های اخیر توجه فزایندهای را به خود جلب کرده است. این ویژگیِ منحصر به فرد نانوذرات فلزی برخاسته از تشدید پلاسمون سطحی (SPR) آنها است که امکان جذب و پراکندگی نور از نانوذرات را فراهم می کند. فراهم کردن نانوذرات نقره بر روی بستر شیشه ای، فرآیندی نسبتاً آسان و ارزان است. روش های مختلفی برای فراهم کردن نانوذرات نقره بر روی بسترهای شیشه ای وجود دارند که از آن جمله می توان به روش لیتوگرافی با پرتو الکترونی، تبادل یون و روش تبخیر در خلاء اشاره کرد. با کنترل شکل و اندازهی نانوذرات فلزی بر روی بستر شیشه ای، میتوان نانوساختارهای پلاسمونی فراهم کرد که در زمینه های کاربردی مانند ساخت انواع سلول های خورشیدی، حسگرها، قطبشگرها و فیلترها اهمیت فراوانی دارد. یکی از اثرات جالب توجه در نانوسختارهای پلاسمونی، اثر فوتوکرومیسم چندرنگی است. پدیده ی فوتوکرومیسم یا شیدرنگی، رنگپذیری مواد با تابش نور و از دست دادن رنگ به طور بازگشت پذیر است. اساس پدیده ی فوتوکرومیسم چندرنگی در موادی که حاوی نانوذرات نقره هستند، تنوع در شکل و اندازهی نانوذرات نقره است.

با سلام

علاقه‌مندان می‌توانند از طریق لینک زیر در باشگاه فیزیک شرکت نمایند:

https://meeting.ui.ac.ir/ch/physics

سخنرانی: 40 تا 45 دقیقه، پرسش و پاسخ: 10 دقیقه

خبرنشست به همراه پرسش و پاسخ: 20 دقیقه