در پژوهشی که توسط روان‌شناس Corinne Moss-Racusin و همکارانش از دانشگاه Yale انجام شده است٬ ۱۲۷ دانشمند رسمی از شش دانشگاه در آمریکا حضور دارند. در این پژوهش بازخورد این دانشمندان‌ نسبت به نمونه‌ی انتخاب شده‌ی درخواست کار از دیگر موسسه‌ها (موسسه‌هایی به غیر از موسسه خود دانشمندان) برای شغل تکنسین آزمایشگاه در سطح تحصیلات تکمیلی مورد بررسی قرار گرفته است. نمونه‌های منتخب٬ توسط یک هیئت آکادمیک تهیه شده است. این نمونه‌ها تا حد امکان به طور واقعی هستند. همچنین این نمونه‌ها با هم یکسان اند٬ تنها تفاوت موجود در نمونه‌های درخواست کار٬ این است که به ۶۴ نفر از دانشمندان گفته شده که نام درخواست کننده جنیفر (نام زن) است و به مابقی ۶۳ نفر گفته شده که نام درخواست دهنده جان (نام مرد) است. به دانشمندان گفته شده است که بازخورد آن‌ها موجب پیشرفت موقعیت شغلی درخواست کننده‌های کار می‌شود. این دانشمندان از این موضوع که هم نامزد‌های کار و هم شغلی که برای آن درخواست داده شده٬ واقعی نیست بی‌اطلاع هستند.

تحقیقات نشان دادند که نه تنها دانشمندان٬ درخواست دهنده‌های مرد را به طور مشخص تر از نظر شایستگی و قابلیتِ استخدام در رتبه‌ی بالاتری قرار می‌دهند٬ بلکه همچنین برای دانشجویان مرد حقوق بالاتری نسبت به خانم‌ها برای شروع کار در نظر می‌گیرند. به گفته‌ی Moss-Racusin: «اساتید علوم مرد وزن که شامل فیزیکدانان می‌شوند بیشتر تمایل دارند تا دانشجویان مرد را استخدام کنند». «آن‌ها (دانشمندان) همچنین پیشنهاد می‌کنند که برای دانشجویان پسر حدود 4000 دلار سالانه به طور میانگین، بیشتر پرداخت شود و نسبت به مورد مشابه برای دانشجویان دختر تمایل آن‌ها برای پیشنهاد شغلِ مربی‌گری برای دانشجویانِ پسر بیشتر است.»

طبیعت ذاتی

تبعیضی که این دانشمندان به عنوان کسانی که قرار است در مورد به کار‌گیری دانشجویان تصمیم بگیرند از خود نشان می‌دهند از جنسیت، سن و رتبه علمی آن‌ها مستقل است. همین موضوع نشان می‌دهد که حتی دانشمندان زن هم به طور ناخود‌آگاه در برابر خانم‌ها از خود تعصب نشان می‌دهند. تاثیر گسترده‌ی این کلیشه در جامعه که مردها دانشمندان شایسته‌تری هستند می‌تواند به عنوان دلیلی برای فهمیدن طبیعت ذاتی این تبعیض باشد. طبق گفته‌های Moss-Racusin تاثیر این کلیشه را حتی در دانشمندانی که به خوبی تربیت شده‌اند تا اصول مربوط به بی طرفی و مساوات را در زندگی خود رعایت کنند نیز دیده می‌شود.

Amy Graves، فیزیک‌دانی از Swarthmore College، نزدیک Philadelphia، که در زمینه مطالعات مربوط به جنسیت در شاخه علوم تخصص دارد می‌گوید که از این یافته‌ها ناراحت شده است اما این یافته‌ها برای او عجیب نیستند. او همچنین می‌گوید:«این مطالعات به بهترین شکل انجام شده‌اند، این به این علت است که رزومه تهیه شده برای درخواست دهنده‌ها  طوری تنظیم شده است که خوب باشد اما جذابیتی نداشته باشد». «اگر کاندیده‌ها خیلی چشمگیر و برجسته باشند، مطالعات قبلی (به گفته خود نویسنده) نشان داده اند که شواهد ممکن است واقعیت (تبعیض ناخود آگاه) را به ما نشان ندهند.»

نیاز به آموزش

Moss-Racusin معتقد است که آموزش شفاف و ساختارمند یکی از راه‌حل‌های این مشکل است. او توصیه می‌کند که خط مشی‌ای به منظور کمک به تدوین استانداردی برای حمایت از همه دانشجویان وضع شود و همچنین از آموزش‌های ثانویه نیز استفاده کنند. به گفته‌ی او بیشترین پیش‌بینی که می‌توان برای موفقیت و نگاه‌داری از آن در محیط‌های آکادمیک داشت٬ به خصوص برای خانم‌ها و دانشجویانی که در اقلیت نژادی می‌باشند٬ به نقش مدلِ به کار برده شده و یا یک مربی خوب وابسته است.

در ضمن٬ یک برنامه آموزشی آزمایشی به نام Woman in Technology Sharing online حدود یک ماه پیش توسط Piazza online education platform و Harvey Mudd College در Claremont کالیفورنیا انجام شد. در این برنامه آزمایشی دانشجویان زن برای آموزش معرفی می‌شوند. حامیان این برنامه امیدوارند تا زنان را در علوم بیشتر نگه دارند.

نتایج در Proceeding of the National Academy of Science به چاپ رسیده است.

منبع

http://physicsworld.com/cws/article/news/2012/oct/24/physicists-show-bias-against-female-job-applicants