آزمایش‌های جدیدی مرز‌های سخت‌تری را بر روی نرخ گیراندازی نوترون که نقش مهمی در تولید عناصر سنگین در جهان ایفا می‌کنند، قرار داده است.

هسته‌های سنگین معمولاً در رویدادهای اخترفیزیک که انرژی زیادی را دربر‌‌‌‌‌‌‌‌می‌گیرند، تولید می‌شوند؛ جایی که نوترون‌ها با هسته برخورد می‌کنند و با آن ادغام می‌شوند. در صورتی که هسته بسیار ناپایدار باشد، گیراندازی نوترون به طور مستقیم قابل اندازه‌گیری نیست. در این حالت برای تخمین از مدل‌های تئوری کمک گرفته می‌شود.

اکنون پژوهشگرانی از دانشگاه میشیگان از آنالیز واپاشی هسته‌ای برای قرار دادن محدودیت‌های سخت‌تری بر روی نرخ گیراندازی نوترون در هسته‌های ناپایدار Ni⁶⁹ که نقش مهمی در ساخت هسته‌های سنگین ایفا می‌کند، استفاده کرده‌اند. در این روش آن‌ها پرتوهای گامای منتشر شده از هسته را حین گیراندازی نوترون مورد بررسی قرار داده‌اند و با استفاده از داده‌های بدست آمده نرخ گیراندازی نوترون را برای Ni⁶⁹ با عدم قطعیتی که حدود یک دهم تخمین‌های گذشته است، محاسبه نموده‌اند. به این ترتیب می‌توان محدودیت‌های سخت‌تری بر روی بهره‌ی تخمین زده شده‌ی برای هسته‌های با عدد جرمی بین 70 تا 130 وضع نمود.

منبع: Neutron Capture Constraints

مرجع: Experimental Neutron Capture Rate Constraint Far from Stability