مطالعات جدیدی نشان می‌دهد که حدود 86٪ برخی پرتوهای گامای برون‌کهکشانی از ماده‌ی تاریک منشا می‌گیرند.

M. Ackermann et al., Phys. Rev. Lett. (2016)

تا مدتی تلسکوپ‌های فضایی به گونه‌ای تنظیم شده بودند که تابش ضعیفی را که از بیرون کهکشانمان می‌آمد، اندازه‌گیری کنند. این تابش، زمینه‌ی پرتو گامای فراکهکشانی (extragalactic gamma-ray background) نام گرفت. آن‌ها از چشمه‌هایی می‌آیند که بسیار کم‌نور هستند و یا پراکنده‌تر از آنی هستند که توسط تلسکوپ جمع‌آوری گردند. دانشمندان پیش‌بینی کرده‌ بودند که برخی از آن‌ها ممکن است ناشی از اجسام نامتعارفی نظیر ماده‌ی تاریک باشند.

اکنون پژوهشگرانی که با تلسکوپ LAT (Fermi Large Area Telescope) کار می‌کنند؛ این حدس را به واقعیت نزدیکتر کرده‌اند. آن‌ها با انجام پژوهش‌هایی تخمین زده‌اند که حدود 14٪ تابش‌هایی که بالای GeV 50 انرژی دارند، از بلازرها (Blazer) می‌آیند؛ جت‌های قدرتمندی از ذرات که از سیاه‌چاله‌های واقع در مرکز کهکشان‌ها پدید می‌آیند.

این یافته‌ها می‌تواند محدودیت‌هایی بر روی نظریه‌هایی که پرتوهای گاما را به ماده‌ی تاریک و یا چشمه‌های با نوترینوهای بسیار پرانرژی پیوند می‌زند، اعمال کند.

منبع: Blazar Tally

مرجع: http://journals.aps.org/prl/abstract/10.1103/PhysRevLett.116.151105